Todd Phillips is het brein achter de films van The Hangover. Na twee succesvolle delen komt nu het derde, en tevens laatste, deel van deze reeks. Phillips staat bekend om het maken van middelmatige komedies zoals Road Trip en Old School. Toen was daar ineens in 2009 The Hangover: wél grappig, bizar, origineel en erg verassend. Het derde deel is het slot van een spraakmakende trilogie. The Wolf Pack komt nog één keer samen voor een epische finale. Lizzy van Brussel bekijkt ‘m voor Jongerenblog.
Deze film is anders de voorgaande, dit keer gooien ze het over een andere boeg. Geen huwelijk en geen geheugenverlies na een zuip- en drugsparty. Gelukkig zijn de onvoorspelbaarheid, humor en bizarre toestanden hetzelfde gebleven. De film begint hilarisch, dat belooft wat zou je denken … Alan, als 42-jarige volwassen man, die ervoor zorgt dat de hele snelweg in puin ligt door zijn net gekochte giraffe en zijn vader die daarna sterft aan een hartaanval, omdat hij zich zo over zijn zoon opwindt. Daarna besluiten zijn vrienden en familie dat het zo niet langer gaat. Alan moet opgenomen worden.
En daar is de Wolfpack weer. Als afscheid zullen de heren de reis met z’n vieren maken. De trip richting Arizona verloopt niet zoals verwacht, wat niet erg verassend is. In opdracht van Marshall (John Goodman) wordt het viertal onderschept door een oude bekende van deel I. Marshall heeft een appeltje te schillen met Leslie Chow. Een terugkomend, doorgesnoven Chinees uit de eerste twee delen. Doug wordt gegijzeld totdat Chow is afgeleverd, want Chow heeft nog aan 21 miljoen goudstaven van Marshall. Daar begint de zoektocht van The Wolfpack naar Chow. Het lijkt echter op een actie- of thrillerfilm met een lach naar de komedie. Niet geheel teleurstellend zoals het tweede deel. Daarmee schotelde Phillips zijn kijkers een film voor die qua opbouw en grappen vrijwel identiek was aan het origineel.
Dit derde deel maakt het een missie om losse eindjes uit de trilogie samen te knopen en ze tot een geheel te vormen. Het geheugen van ieder wordt opgefrist, er wordt namelijk veel opgehelderd uit de vorige delen. De reis naar Chow gaat namelijk langs veel bekende locaties.
Halverwege kan je de eindscène bedenken die je van mijlenver ziet aankomen. Toch krijgen we een prachtig eindshot te zien die terugblikt op de eerste film. Het sluit de trilogie mooi af en maakt meteen duidelijk dat er geen vierde film zal komen. Dit is wel de zwakste film van de hele Hangover. Todd Phillips had met de eerste film een toevalstreffer. Met het geluk van de eerste film, is het voorspelbare van de laatste film. Hoewel de geestige aftiteling een leuke verwijzing is naar het prille begin van de reeks.
De karakters en de opzet is nog steeds hetzelfde. Elke acteur speelt het personage nog steeds overtuiging, maar je ziet dat de koek nu echt op is. Alleen Alan, die nu volledig de film draagt, speelt het met evenveel overtuiging als vier jaar geleden. Hij is weer te zien als grappige en flauwe man, maar nu als hilarische actieheld. Doug zien we, net als gewoonlijk, maar 80 % van de film. En Phil en Stu blijven ook meer op de achtergrond. Een komediefilm wat een actiefilm geworden is…
Regie: Todd Phillips | Cast: Zach Galifianakis (Alan), Ken Jeong (Mr. Chow), Bradley Cooper (Phil), Ed Helms (Stu), Justin Bartha (Doug), e.a. | Speelduur: 100 minuten | Jaar: 2013 |
Tekst: Lizzy van Brussel
Lees ook:Jeugdfilm verboden in bioscopen
Lees ook:Jongerenblog bij première Iron Man 3; zijn onze BN’ers helden?
Lees ook:Jongerenblog kijkt: Insidious 2 – nu in de bioscoop
Lees ook:Huilende mannen bij première The Hangover 3
Lees ook:In deze komedie draait bijna alles om seks…